1989, 28 декабря. Смолевичский р-н, г. Жодино. НЛО
Закройшчыца швейна-трыкатажнага аб’яднання Вольга Сакалінская: У чацвер 28 снежня а другой гадзіне ночы мы разам з Людай Баравік сядзелі ў сваім пакоі і абмяркоўвалі радыёперадачу, у якой ішла размова пра “кантакты” з іншапланецянамі. Кажу: “Вось бы да нас прыляцелі”. Яна: “Ты што!” Пасмяяліся, гаворка перакінулася на іншае. І тут з вуліцы данёсся нарастаючы пранізлівы гук, як пры пасадцы самалета, - аж на вушы націснула. Як сядзела, прыгнулася і ў акно зірнула. Бачу, да яго спускаецца цёмнае паўкруглае цела, на якім свецяць жоўтыя агеньчыкі ў тры рады. І ўсё бліжэй, бліжэй.
Ад страху я ўпала на падлогу. Потым ускочыла, і мы выбеглі ў калідор. Тры ночы не начавалі ў сваім пакоі, баяліся. Потым яшчэ дзве ночы са святлом спалі.
3 студзеня ў 18.15 да нас зайшла сяброўка Лена Балоціна. Мы пачалі ёй расказваць пра праяву. І тут зноў пачуўся гэткі ж гук-звон. Уцякалі з пакоя ўжо ўтраіх.
На наступны дзень запрасілі да сябе начаваць тую ж Лену і Люду Савіч. А дванадцатай гадзіне гісторыя з гукам паўтарылася.
Цяпер у наш пакой ні мы, ні хто іншы з інтэрната з прыцемкамі не адважаецца заходзіць.
- Новікаў Д. Зноў НЛА? // Звязда. – Мінск, 1990. – 5 сакавіка (№ 57). – С. 3.